Guillaume Van der Stighelen werd geboren in 1955 als middenste in een gezin van vijf kinderen. Na dwalingen in het Antwerpse stadsleven begint hij een café in de Hoogstraat dat hij een jaar later overlaat om door Noord- en Centraal Amerika te reizen.

 

Terug in België schrijft hij scenario’s voor de toenmalige BRT en hij tekent cartoons voor onder andere De Morgen en Flair. Zijn talent wordt opgemerkt door de reclamesector en hij wordt dertig jaar lang copywriter. Intussen zingt hij liedjes in café Scaldis op het Antwerpse Eilandje, het enige café waar hij aan de piano wordt toegelaten. Hij maakt er een gewoonte van bekende liedjes te zingen in zijn moeders taal opdat de stamgasten de tekst beter zouden verstaan. In 2010 is hij jurylid van het Eén programma De Bedenkers. In 2011 verlaat hij definitief de reclamewereld, publiceert twee boeken en een dichtbundel over het leven.

 

In 2012 gaat hij op verzoek van Canvas naar de USA om er met oud-collega's te praten over de verkiezingscampagnes van Romney en Obama. "President Te Koop" is een tweedelige documentaire.

 

Regelmatig schrijft hij het dagboek voor het Radio1 programma "Nieuwe Feiten".

 

In het voorjaar van 2013 gaat hij met Sven Pichal voor Radio 1 naar het vluchtelingenkamp Zaatari in Jordanië. Zijn dagboek verschijnt in De Morgen

 

 

 

 

 

Guillaume leeft samen met zijn vrouw Kris in Schoten en heeft zijn schrijvershoek gevonden in Lojola, de koffie- en taartzaak van zijn dochter Joline in de schaduw van de Carolus Borromeuskerk. Van daaruit schrijft hij zijn wekelijks kursiefje voor Citta, de reeks "Guillaume interviewt de interviewers" en zijn column in Media.com voor De Morgen, Columns voor Knacken af en toe een boek als het jeukt.